Калина танка Маџарка
Плениле ми ја Маџари,
До девет браќа Маџари.
Водеа ми а Калина
Около коло земјата,
Па ми а назат вратиа,
Довеле ми а над село.
Они и велат, говорат:
Калино, танка Калино,
Познаваш ли си селото,
Раззнаваш ли си малото?
Маџари, клети Маџари,
Дека су село видела,
Дека су мало седела,
Ни си познавам селото
Ни си раззнавам малото.
Нашето село – големо,
Нашето мало – убаво.
Деј гиди, танка Калино,
Деј гиди, мома убава,
Соблечи руо гурбетско,
Облечи свила – коприна,
Удри си весот над око
Co девет реда алтни
Десетјот бели карагрош;
Иди се вати на танец,
Но не се ваќај кај-годе,
Току се вати до танчар.
Соблече руо гурбетско,
Облече свила – коприна
И ми се вати на танец
Раздели снаа и золва.
Сестра и танец водеше
Снаа и песни годеше:
Деј гиди, клета Маџарко,
Што не се вати кај-годе,
Току се вати до танчар,
Раздели снаа и золва?
Она и вели, говори:
Недо ле, мила сестрице,
Марие, млада невесто,
Та не су клета Маџарка,
Току су танка Калина,
Што ме плениа Маџари.
От тука, клета гурбетко!
Калина беше убава,
На летно с’нце прилика,
На месечина – дружина.
Недо ле, мила сестрице,
Лицето ми е гровнато
Сало и катран топено
За тоа ми е грубено.
Недо ле, мила сестрице,
Разврти танец крај порти
Дан ќе ме мене откинеш
От тија клети Маџари!
Развртеле ми танцеви,
Крај порти ми заминале.
Тогај Калина ми влезе
Во татковите и дворови.
Загнали ми се Маџари
Калина да ја откинат.
От тука, клети Маџари!
Калино, мори Калино,
Дал не тј’е жал за детето?
Алал ви чина детето,
А вие мене – парите!
Преземено од книгата „Записи за Мариово“ од Крсто Бинев Андонов
Booking.com