Каравило, мори, малој моме,
Трендавило, мори, дробно цвеќе,
дали знаиш, Вило мори, паметуваш,
когај беме, Вило, на млад заман,
на млад заман, Вило, младој доба?
Се најдбме, Вило мори, под селото,
под селбто, Вило, в ливаѓето
ти пасеше, Вилој мори, рудо јагне,
јас си пасев, Вило, брза коња.
Ти посака, Вилој мори петстотини,
јас ти даду, Вило шестотини.
Поврати ми, Вилој мори, от парите,
от парите, Вило, бабајкови.
Кога, лудој, пари мене си ми дало,
камо ти и, лудо, мартирите.
Дробни ѕвезди ми се, лудо мартините
месечината, лудо, даувуџија.
Извор: Книга – Народни Умотворби
Автор: Стале Попов
Booking.com