Мило Којче, малечкаво,
Бог да бие твојта мајка,
Што те пушти на планина,
На планина сос дружина.
Дружина е разгодила
Кој јаловар,24) кој мазничар
-Којчета го нагодиле
Со дробните шилежиња
Из ситната детелина,
Из честата чумерика.
Викна Којче та заплака:
Леле Боже, дур до Бога,
Ка ќе појда, ка ќе кажа
На мојот ми стари татко,
На мојата стара мајка!
Преземено од книгата „Записи за Мариово“ од Крсто Бинев Андонов
Booking.com