Пословичноста на мариовскиот говор

Booking.com

Еден битен белег во раскажувањето на Стале Попов е неговата пословичност, присутна особено во говорот или размислувањето на личностите.

Пословиците се мошне функционално употребени; тие ја прошируваат и ја збогатуваат смислата на кажувањето, го оживуваат со народната мудрост и го прават посликовито, повпечатливо. Еве само еден дел од нив, кои прозвучуваат како оригинален напор на авторот во дозбогатувањето на веќе богатиот народен мариовски говор:

 

“Ѓаволот ни ора ни копа, со луѓето џумбус си прави”;

“Влачиш в’на со умот”;

“Човек од магаре паѓа пак починува”;

“Ако сме црни – не сме Ѓупци”;

“Жеден коњ матна вода не гледа”;

“Co секаква секаде – со никаква никаде”;

“Ако на некој не му се стемни, на друг нема да му се “осамне”;

“Нашите вдовци нека не дремат како ќос на јајца”;

“Умрените не станваа, а живите сака да живеат”;

“Секој петел на свое бунишче пее”;

“Во тебе е оревот, во тебе е каменот”;

“Кога се раѓа женско, и стреите плачат”;

“В’кот сам ако не си а брка работата, не бидува дебел во вратот”;

“Каде што ќе те почеша твоата рака, туѓата не може”;

“Co едно манување не се сече дрво”;

“Имал к’смет двапати да јаде јаребичко месо”;

“Многу раце благосоени, ама многу усти колнати”;

“Ќе ми те сошие откај не си за шиење”;

“Го напрчи појасот”;

“Пред Божиќ прасето не се ранит, ами сака ушче од Ѓурѓовден”;

“Роди ме мајко со к’смет, врли ме на патот”;

“Жената има седумдесет и седум рани за лекување”;

“Си видела сомун, па сакаш погача”;

“Кај е господ, никој не е”;

“Нека ми е живо коњчето, та какво и да е самарчето, ќе ме носи”;

“Некој вези, друг ќе носи, така е скроен векот”;

“Некој работи, друг јаде”;

“Ќе го турнат со глаа ѕидот, а не велат оти ќе и расцепит лејките”;

“Ќе излегол в планина, ќе плашит мечка со решето”;

“Ако се плашеше орачот од врапци, не сееше просо”;

“Се радува како мало дете на црвено јајце”;

“Ако не пушчи нам пушка ќе го удри, ќе му го видиме задникот без шалвари”;

“Кога пазариш – пазари ѓупцки, кога плаќаш, одврзи го ќесето, плаќај туџарски”;

“Летни ѓубренце, зимна понадица”;

“Разбој – разбола, а фурка – прошетка”;

“Ем голи, ем злови”;

“Кого туѓа вошка не го полази, не може да сети јадеж”;

“My дале повеќе сирење од леб”;

“Барај ми си капа според ќелавата глава”;

“Мене одвај ме пушчиле в село, па јас ќе a барам поповата куќа”;

“И таа си ја имаше некаде “обесено пушката”;

“Загинаме без зрно барут”;

“Кој мал се жени и рано руча – не е лаган”;

“Се расклоца како коза од стршни”;

“Кога сака ѓаволот шо ќе прави господ”;

“Токо се бричите вие за попои снаи”;

“Каде со очи – тамо со нозе”;

“Крвта не била вода”;

“Ќе си седи мадро како поп”;

“Празна раница не чува граница”;

“Или жива со него, или на гробишча без него”;

“Или со неа, или жив не шетам”;

“Ошче крши жегли”;

“Почна да дроби со јазикот, небаре oca го каснала”, “

“Чукаш туѓа ‘рж”;

“Ете ја те, кај го врти езикот кај што а боле забот”;

“Кој има брада дома, тој има и буљук каци да нап’не, и покрови ќе направе”;

“Кој не правил свадба, тој не знае нишчо од веков”;

“На свадба не се фаќа кусур”;

“И волкот сит и овците на број”;

“Домашниот есап никогаш на пазар не излегува”.

 

Преземено од:

„ФОЛКЛОРОТ И ЕТНОЛОГИЈАТА НА МАРИОВО BO РОМАНОТ “КРПЕН ЖИВОТ” ОД СТАЛЕ ПОПОВ“

Автор: Цане Здравковски, Скопје

„Фолклорот и етнологијата во Мариово и Меглен“ – Зборник на трудови издаден 1994г

Booking.com