Помина, мајко, намина,
Низ тоа пусто Кајлани,
Видух си момче Кајланче:
На брзо коњо јаваше;
На брзо коњо јаваше,
На шикло седло седеше;
Нози в’ зенгији стојеше,
Перчето му се вејеше;
Перчето му се вејеше,
Како лобода в’ градина;
Како лобода в’ градина,
Како коприна в’ чаршија;
Како конрина в’ чаршија,
Како ковилан в’ планина!
Давај ме, мајко, за него,
Сама ќе идам по него!
Ако је наше нашинче,
Чекај ме, мајко, недела;
Чекај ме, мајко, недела
Co младо момче пред мене!
Ако је туѓо туѓинче,
Чекај ме, мајко, година;
Чекај ме, мајко, година
Co добра коња под мене;
Co добра коња под мене,
Co машко дете на раци;
Co машко дете на раци,
Co младо момче пред мене! —
Деј, ѓиди, ќерко, будало,
Ете ти пато, крши си врато!
Извадок од:
Маријовци у песми, причи и шали
Д-р ВОЈИСЛАВ С. РАДОВАНОВИЌ
Штампарија Василија Димитријевића Скопје (1932)
