Моме, блазе тебе, тешко мене!
Моме, јоти спијеш до зората,
Моме, до зората, пред сонцето,
Моме, до мајка ти, при татка ти!
Моме, јами јаз сум, јаз сирома:
Моме, сав ноќ одам, сав ноќ шетам, –
Моме, јовчари ме волко чинат,
Моме, стари баби вапир чинат,
Ајде, невестите — женкарџија,
Ајде, мали моми — потерџија!
Моме, па дојдувам, на легнувам,
Моме, на јанбаро, на чардако,
Моме, мали моми надумувам,
Ајде, винџал солзи поронувам,
Ајде, ал-шамија утопувам,
Ајде, на гради ја исушувам!
Моме, тенка пушка прегрнувам,
Моме, кога и вам надумувам!
Извадок од:
Маријовци у песми, причи и шали
Д-р ВОЈИСЛАВ С. РАДОВАНОВИЌ
Штампарија Василија Димитријевића Скопје (1932)
