Мост во село Зовиќ – Мариово

Booking.com

На местото на сегашниот Камен мост, до 1950 година постоел дрвен мост кој не бил многу сигурен и бил тесен.

Според кажувањето на селаните, мостот се преполовил под товарот на еден локален селанец (Трајкоски Велко), кој преку мостот водел претоварена воловска кола. Кога стигнал до средината на мостот, истиот се преполовил и Велко заедно со колата и воловите паднале во реката. За среќа во воденицата под мостот биле и воденичарите кои веднаш истрчале и ги извадиле Велко и воловите.
Велко бил однесен во болницата во Битола, и покрај сериозните повреди преживеал и со одреден степен на инвалидитет доживеал и длабока старост.
На местото на стариот дрвен мост, селото решило да го изгради постојниот камен мост, со цел повторно да се обезбеди комуникацијата со другата страна на реката.
Со залагање на месното население и колективите камениот мост бил изграден во 1955/6 година. Мајстор бил извесен Ѓуладин или Џуладин по потекло од село Лабуништа, струшко, кој заедно со своите работници живееле во селото додека се градел мостот и секоја куќа имала за задача одреден период да се грижи за нив.

Мостот во 80-тите години на XX век. фото: Благоја Стојановски

Иако целото село носело камен за да се изѕида мостот и биле донесени многу дрва и цел мост бил шелуван, истиот не бил довршен од страната на с. Зовиќ. Така мостот останал недоѕидан подолго време, со што врз него се појавиле поголеми оштетувања, и повторно се појавила опасноста од негово рушење.

Мостот се вбројува меѓу најубавите архитектонски дела во Мариово. Изграден е од камен, односно делкани и приделкани камени блокови. Има лачна форма и прилагоден е на конфигурацијата на теренот. Во долниот дел во непосредна близина на реката од страната на селото Зовиќ изградена е Воденица, која населението ја користело за мелење на житарици. Воденицата е изградена од камен и била покриена со камени плочи.

Живописот со приказот на свети Ѓорѓи датира од поново време, односно од 1925 година која е испишана заедно со имињата на дарителите.

Сместен е во правоаголна насликана рамка која во горниот дел завршува лачно. Рамката е насликана лента од три линии; во средината црвена која е најширока и е ограничена со потенка бела лента од внатрешната и црна од надворешната страна. Централно поставена е фигурата на свети Ѓорѓи на бел коњ и со развиорена црвена наметка како го убива аждерот. Фонот е обоен со светлосина боја. Во долниот дел на фонот претставен е карпест пејсаж. Во горниот дел на фонот со црковно словенски испишана е со бела боја кратенка од името на светецот – Велико Маченик и цело име Ѓеорѓи. Живописот на карпата е реставриран во 2006 година од НУ Завод за заштита на спомениците на културата и музеј Битола.

ВИРТУЕЛНА ПАНОРАМА